معیار غلو در اندیشة شیخ صدوق
معیار غلو در اندیشة شیخ صدوق
چکیده
یکی از مباحثی که امروزه در ایران، به پیروی از بعضی متفکران غربی مطرح می‌شود، تقدس‌زدایی از جهان و دین است. از جمله مباحثی که سعی در تقدس‌زدایی از آن شده است، جایگاه امام است. برخی نویسندگان ادعا کرده‌اند که علمای قرن دوم و سوم، از جمله شیخ صدوق، هیچ مقام فرابشری برای ائمه(علیه السلام) قائل نبوده‌اند و علمای متقدم و حتی خود اهل‌بیت(علیه السلام)، امامت را در حد «علمای ابرار» تنزل داده‌اند. برخی نیز اعتقاداتشان مخالف این نظر بوده، تحت عنوان غلات شناخته شده و از جامعة شیعی طرد شده‌اند.
این مقاله در پی این است که با تتبع در کاربردها و صفات ذکرشده برای غالیان در کتب شیخ صدوق، مرز غلو را در اندیشة او پیدا کند و نشان دهد برخلاف ادعای این نویسندگان، شیخ صدوق، با اینکه به سهوالنبی معتقد است، صفات فوق بشری بسیاری را برای اهل‌بیت(علیه السلام) اثبات کرده و به این صفات اعتقاد داشته است.
برای دریافت و مطالعه ی مقاله کلیک کنید.
